روانشناسی مُدرن

امروزه خانواده‌ها با نخستين رفتارهاي نابهنجار فرزندان به ياد استرس و اثرات آن روي شخصيت و آينده آنها مي‌افتند. همين زنگ خطر هم يعني رفتارهاي گاه وسواس‌گونه پدرها و مادرها كه معلوم نيست استرس بچه‌ها را بهبود مي‌بخشد يا بر شدتش مي‌افزايد.

ابتدا اجازه دهيد به نقل قولي از يك متخصص بپردازم؛ او مي‌گفت: «تصور اغلب ما در مورد استرس اشتباه است؛ نكته اصلي هم در اين مورد آن كه فكر مي‌كنيم مي‌توان استرس را از زندگي امروزي حذف كرد.»

او مي‌گفت: «بايد يادمان باشد استرس يك وسيله نيست؛ به عنوان مثال استرس يك كت نيست كه اگر دوستش نداشته باشيم، بتوانيم درآورده، به چوب‌لباسي آويزانش كنيم، از شرش خلاص شويم و بدون آن به سر كار برويم. تنها كاري كه از دست ما ساخته است آن كه موارد استرس‌زا را بشناسيم و سعي كنيم كمتر دور و برشان بگرديم و كمتر در معرض‌شان قرار بگيريم.»

با توجه به توضيحات اين متخصص، نخستين گام شناختن اموري است كه در ما يا فرزندان‌مان استرس ايجاد مي‌كند. البته اين موضوع به هيچ‌وجه كار ساده‌اي نيست. چرا كه خلق‌وخو و علايق ما انسان‌ها با يكديگر بسيار متفاوت است؛ آنچه را من دوست دارم الزاما دوستم دوست نخواهد داشت. به همين ترتيب آنچه او را ناراحت يا عصباني مي‌كند ممكن است براي من امري ساده و از بديهيات زندگي باشد.

پس بايد ياد بگيريم و به فرزندان‌مان هم ياد دهيم كه در اين موارد به دقت و نگاهي موشكافانه نياز داريم. بايد بدانيم مرور سرسري مسائل زندگي به رفع اين موارد كمك نمي‌كند.

از سوي ديگر بايد بدانيم برخي عادت‌ها مي‌تواند استرس ما را بيشتر كند؛ كم‌خوابي، بي‌حوصلگي، تغذيه نامناسب و... از جمله عواملي است كه مي‌تواند به استرس بيشتر ما بينجامد.

پس پيش از مصرف هر دارويي مي‌توان ضمن مشورت با افراد آگاه و متخصص، اين مسائل را تا حدي شناخت و با تلاش براي دور شدن از محيط‌ها و مسائل استرس‌زا به فرد كمك كرد.

همچنين تغيير شرايط زندگي (در حد امكان) گام ديگري است كه در اين مورد بسيار موثر خواهد بود.

پس خوب است با تامل و صبر، مشكلاتي را كه به استرس منجر مي‌شود بشناسيم؛ آنها را روي يك برگ كاغذ بنويسيم و راه‌هاي مقابله با آنها را نيز در برابرشان يادداشت كنيم.

حالا موقع عمل است. بايد با حوصله و گام به گام پيش رويم و يكي يكي اين مشكلات را حل كنيم و به حداقل برسانيم.

شما هم اين روش را امتحان كنيد.